ما در دنیایی مملو از استرس زندگی می‌کنیم؛ زندگی‌ای سریع داریم و هدف‌هایی غیرواقعی برای خود تجسم کرده‌ایم که همگی می‌توانند زندگی را پُراسترس‌تر کنند. ژاپنی‌ها یک شیوهٔ زندگی باستانی دارند که به آن وابیسابی می‌گویند و شاید این همان چیزی است که برای فاصله‌گرفتن از این زندگی به آن نیاز داریم. وابیسابی یک فلسفهٔ ظریف است که به شیوهٔ زندگی مرتبط‌تر اشاره می‌کند ـ یک سبک زندگی، که در آن ما عمیقاً با طبیعت در ارتباط هستیم و بنابراین می‌توانیم با خودِ واقعی‌مان ارتباط بهتری داشته باشیم. برای این‌که بیشتر با وابیسابی و معنی آن آشنا شوید با ما همراه شوید.
همچنین در ادامه می‌خوانید:
• وابیسابی چیست؟
• فلسفهٔ وابیسابی و آموزه‌های آن
• وابیسابی چطور زندگی ما را تغییر میدهد؟
• معرفی کتاب وابیسابی
وابیسابی چیست؟
کتاب وابیسابی به مفهوم وابیسابی و تاثیرش در زندگی ما می‌پردازد. پیش از معرفی این کتاب بهتر است نخست بدانیم که وابیسابی چیست، چه فلسفه‌ای پشت آن پنهان است و چطور می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی ما کمک کند؟
وابیسابی یکی از عناصر حیاتی حس زیبایی‌شناسی و فطرتِ آرام مردم ژاپن است. وابیسابی نوعی جهان‌بینی است که نحوهٔ زندگی‌کردن را به انسان آموزش میدهد، هرچند به‌ندرت در مورد آن بحث می‌شود. اثر وابیسابی همه‌جا هست ولی درعین‌حال دیده نمی‌شود. مردم به‌طور غریزی می‌دانند وابیسابی چیست ولی افراد کمی هستند که می‌توانند در قالب کلمات بیانش کنند. وابیسابی معمایی جذاب است که وعده‌اش نجوای معرفت در گوش کسانی است که در آرامش کافی به کندوکاو می‌پردازند و با قلبی باز با هر چیزی برخورد میکنند.
وابیسابی مفهومی است که ما را به جست‌وجوی مداوم زیبایی در نقص و پذیرش چرخهٔ طبیعی‌تر زندگی تشویق می‌کند. وابیسابی به ما یادآوری می‌کند که همهچیز از جمله ما و خود زندگی، ناپایدار، ناکامل و ناقص هستیم. پس کمال غیرممکن است و باید ناپایداری را پذیرفت.
فلسفهٔ وابیسابی
وابیسابی یک نوع روش زندگی و نوعی جهان‌بینی متفاوت است که از ژاپن سرچشمه گرفته و می‌توانید آن را در تمام جنبه‌های زندگی خود اعمال کنید و حتی از آن در طراحی داخلی خانهٔ خود بهره ببرید.
وابی و سابی هرکدام دو مفهوم جداگانه دارند:
• وابی به مفهومِ تشخیص زیبایی در سادگی فروتنانه است. ما را دعوت می‌کند تا قلب خود را بگشاییم و از غرور مادی‌گرایی جدا شویم تا در عوض بتوانیم روح خود را مملو از غنای معنوی کنیم.
• سابی به گذر زمان، نحوهٔ رشد، پیری و زوال همهچیز و چگونگی تجلی زیبایی آن در اشیاء می‌پردازد. این واژه نشان میدهد که زیبایی در زیر سطح چیزی که واقعاً می‌بینیم، پنهان است، حتی در چیزی که در نگاهِ اول فکر میکنید شکسته است نوعی زیبایی نهفته است.
این دو مفهوم با هم یک فلسفهٔ کلی برای نزدیک‌شدن به زندگی ایجاد میکنند: آنچه هست را بپذیرید، در لحظهٔ حال بمانید و مراحل ساده و گذرای زندگی را درک کنید. انبوهی از خِرد در بافت این فلسفهٔ دیرینه نهفته است. در اینجا پنج مورد از آموزه‌های وابیسابی آورده شده است که می‌توانند به شما کمک کنند تا کاملاً از درگیری‌های زندگی روزمره دور شوید.
وابیسابی چطور زندگی ما را تغییر میدهد؟
وابیسابی از طریق آموزه‌هایش می‌تواند تاثیر بسیاری بر زندگی ما داشته باشد. این آموزه‌ها چیست و چطور باید به آن‌ها عمل کرد؟
آموزهٔ اولِ
دوا سانزن یکی از مکان‌های کمترشناخته‌شده در شمال ژاپن است. از قرن هشتم، اینجا مکانِ زیارتی مقدسی برای راهبان یامابوشی بوده است که در مراسم سالانه برای یافتن تولد دوباره، روشنگری ذهن، بدن و روح خود شرکت کنند. فلسفهٔ اصلی آموزش آن‌ها را می‌توان در یک کلمهٔ Uketamo «اوکتامو» خلاصه کرد که به معنای این است: «من فروتنانه با قلب باز همهچیز را می‌پذیرم.»
نحوهٔ عملکرد این آموزه در زندگی روزمره چنین است:
• آیا دارید کار خود را از دست می‌دهید؟ اوکتامو
• هوا ناگهان طوفانی می‌شود و شما مجبور می‌شوید برنامه‌های گردش یا سفر خود را لغو کنید؟ اوکتامو
• تصادف خیلی احمقانه‌ای کردید و حالا پای چپ‌تان شکسته و قرار است یکماه در گچ باشد؟ اوکتامو
راهبان یامابوشی فهمیده بودند که هر چه زودتر بتوانید همهٔ چیزهای خوب و بد زندگی را بپذیرید، احساس سبکی بیشتری خواهید داشت. آن‌ها فهمیدند که ما آزادی خود را از طریق پذیرش می‌یابیم و از طریق پذیرش، می‌توانیم مسیر رشد خود را پیدا کنیم. درواقع ایدهٔ آن‌ها بسیار ساده است: اگر زیادی در مقابل حوادث زندگی مقاومت کنید، رنج خود را تشدید خواهید کرد.
پس اولین آموزهٔ فلسفهٔ وابیسابی تمرین شکرگزاری و پذیرش است. و اشتباه نکنید، منظور در اینجا تسلیم‌شدن نیست. بلکه باید در برابر شرایط مختلف تسلیم زندگی شوید و سپس فعالانه در مورد عکس‌العمل خود به حوادث و شرایط مختلف تصمیم بگیرید.
آموزهٔ دوم
همه چیز در طبیعت همیشه در حال تغییر است بنابراین هیچ‌چیز نمی‌تواند کامل باشد. و از آن‌جایی که به وضعیتی کامل و بی‌نقص اشاره دارد، پس هیچ‌گاه نمی‌توان به کمال رسید. از این رو، فلسفهٔ دوم وابیسابی به ما می‌آموزد که همهچیز، از جمله خودِ ما و خود زندگی ناپایدار و ناقص است.
ما براساس الگوهای جامعه همیشه به دنبال چیزهای کامل و بی‌نقص هستیم: بدن بی‌نقص، شغل عالی و شریک کامل. در سال 2020 ارزش بازار جهانی محصولات ضد پیری حدود 60 میلیارد دلار آمریکا برآورد شد. مردم همگی دربه‌در دنبال جوان ماندن هستند. اما آیا پیرشدن چرخهٔ طبیعی زندگی نیست؟ آیا پیر شدن با گذشت زمان نوعی زیبایی نیست؟
اما مشکل اصلی اینجاست که شیوه‌های ناقص تفکر ما اکنون درک ما را از چیستی واقعی و کمال تار کرده است. یک فرهنگ لغت باز کنید و متضادهای کلمهٔ «کمال» را در آن جست‌وجو کنید و آن‌وقت به کلمات زیر می‌رسید: نقص، فاسد، پست، فقیر، درجهٔ دوم، ناتوان، شکسته، اشتباه و کلماتی منفی از این قبیل. جای تعجب نیست که ما ان‌قدر نسبت به یافتن کمال وسواسی شده‌ایم.
همهٔ این‌ها به این دلیل است که اطرافیان و جامعه به ما گفته‌اند «به اندازهٔ کافی خوب نیستیم.» و ما عقیده‌ای را پذیرفته‌ایم که حتی متعلق به خودِ ما نیست و اجازه دادیم راهمان و افکارمان را تعریف کند و اکنون به دنبال توهمی به نام کمال می‌گردیم تا بپذیریم که به اندازهٔ کافی خوب و شایسته هستیم.
این آموزهٔ دوم فلسفهٔ وابیسابی است: نه برای کمال، بلکه برای تعالی تلاش کنید.
آموزهٔ سوم
در آشپزخانه مشغول آشپزی هستید که ناگهان یک کاسه یا قوری از دست‌تان به زمین می‌افتد و می‌شکند، چه کار خواهید کرد؟ به احتمال زیاد آن را جمع میکنید و دور می‌اندازید. اما ژاپنی‌ها هنری دارند که به آن «کینتسوگی» می‌گویند. آن‌ها تکه‌های سفال شکسته را کنار هم قرار می‌دهند و با طلای ذوب شده دوباره آن‌ها را به هم می‌چسبانند و به این ترک‌های پُرشده با طلا «زخم‌های طلایی» می‌گویند. آیا این کار ظرف شکسته را ناقص اما به نوعی زیباتر نمی‌کند؟
کینتسوگی به ما یادآوری می‌کند که حتی در چیزهای شکسته زیبایی زیادی وجود دارد چون زخم‌ها هر کدام داستانی را روایت میکنند. آن‌ها صلابت، خِرد و انعطاف‌پذیری‌ای را نشان می‌دهند که در گذر زمان به دست آمده است. چرا ما این نواقص یا زخم‌های طلایی را پنهان کنیم وقتی قرار است آن‌ها را جشن بگیریم؟
ایده‌ای که اینجا مطرح می‌شود بسیار ساده است: زمان‌های زیادی در زندگی‌تان احساس شکستگی خواهید کرد. اتفاقاتی رخ میدهد که برایتان زخم‌های عاطفی یا فیزیکی به جا می‌گذارد. نیازی نیست نور خود را با تاریکی ابرها بپوشانید، درعوض آن زخم‌ها را با طلا پُر کنید. شکست‌های‌تان برای این هستند که به شما یاد بدهند چگونه کارها را انجام ندهید، اشتباهات برایتان پیش می‌آیند تا به شما بخشیدن را بیاموزند و چین و چروک‌های‌تان آنجا هستند تا به شما نشان دهند چقدر در زندگی خندیده‌اید. شروع به پذیرش مفهوم کینتسوگی کنید، یعنی بپذیرید اشیاء شکسته نباید پنهان شوند، آن‌ها را باید با غرور نمایش دهید و به آرامی مفهوم زیبایی برایتان تغییر خواهد کرد.
قدردان زیبایی همه چیز باشید، به ویژه زیبایی بزرگی که در عمق چیزی شکسته پنهان است.
آموزهٔ چهارم
حتماً از خودتان می‌پرسید چطور می‌توان زیبایی را در زندگی روزمره پیدا کرد، درحالی‌که همه چیز تاریک و دردناک به‌نظر می‌رسد؟ آموزهٔ چهارم فلسفهٔ وابیسابی جواب این سوال را داده است. آهسته و ساده زندگی کنید. درغیر این‌صورت از همه چیز با عجله عبور خواهید کرد، بعد به پایان می‌رسید و با تعجب از خودتان می‌پرسید «یعنی تمام زندگی همین بود؟» اما چرا ساده و آهسته پیش رفتن همهچیز را تغییر خواهد داد؟
• کاهش سرعت پادزهر زندگی پرسرعت است. آهسته پیش‌رفتن به شما کمک می‌کند تا با احتیاط پیش بروید و سپس به شما کمک میکنید با آگاهی جلو بروید. به‌محض این‌که سرعت خود را کم کنید، فضایی برای مکث، تأمل، تعجب و پرسش ایجاد می‌شود و به‌طور طبیعی در لحظهٔ حال حضور پیدا میکنید. فکر میکنید چرا اکثر مردم خیلی دیر متوجه می‌شوند که روش زندگی‌کردنشان اشتباه است؟ چون خیلی سریع حرکت میکنند و هرگز سرعت‌شان را کم نمی‌کنند تا فضای ذهنی و عاطفی کافی برای تجزیه و تحلیل اطرافشان داشته باشند.
• ساده زندگی‌کردن پادزهر زندگی پیچیده است. در هر لحظه از زندگی، زمانی که به‌دنبال تغییر دادن چیزی هستید، بارها و بارها از خودتان می‌پرسید «باید چه چیزی ایجاد یا اضافه کنم؟» در حالی‌که درواقع باید از خودتان بپرسید «باید چه چیزی را حذف کنم؟» این یعنی وقتی می‌خواهید به خانهٔ جدیدی اسباب‌کشی کنید، چیزهای قدیمی‌تان را دور بیندازید. وقتی می‌خواهید پولی پس‌انداز کنید، هزینه‌های بیهوده را حذف کنید. وقتی وارد یک رابطهٔ جدید می‌شوید، از خودتان بپرسید باید چه عادت‌هایی را کنار بگذارم؟ که بتوانم این آدم را وارد زندگی‌ام کنم. بی‌نظمی بخش جدایی‌ناپذیر سفر به سمت رشد و تغییر است. رهاکردن چیزی که دیگر به دردتان نمی‌خورد، جا را برای آنچه می‌خواهید باز خواهد کرد.
فقط این‌گونه است که می‌توانید با دنیای اطراف خود هماهنگ شوید. تنها با این روش می‌توانید در تاروپود زندگی غرق شوید و قدر آن را بدانید و از چیزهای ساده مانند لذت آبیاری گل‌ها در صبح، تماشای خورشید در حال غروب، گوش‌دادن به صدای ملایم باران، خواندن یک کتاب در آرامش لذت ببرید.
پس آموزهٔ چهارم وابیسابی این است: اگر می‌خواهید لذت زندگی روزمره را تجربه کنید، آهسته پیش بروید، زندگی خود را ساده کنید و روی آنچه واقعاً برای شما مهم است تمرکز کنید.
آموزهٔ پنجم
جامعهٔ امروزی در یافتن شادی دچار وسواس شده است. بسیاری از مردم بخش قابل توجهی از زندگی‌شان را صرف دنبال‌کردن کار بزرگ بعدی‌شان میکنند: استارتاپ بزرگ بعدی، حرکت بزرگ بعدی، مهاجرت به یک کشور جدید. و هر بار نهایت تلاش‌شان را میکنند تا به جایی برسند که فکر میکنند آنجا شاد خواهند بود و درنهایت بسیاری از آن‌ها به پوچی می‌رسند.
این موج ناامیدی همان چیزی است که متخصص روانشناسی مثبت هاروارد تال-بن ساهار، از آن صحبت کرد: «این یک توهم است که فکر می‌کنیم اگر بتوانیم کاری که می‌خواهیم انجام بدهیم یا به اهداف خودمان برسیم به خوشبختی پایدار خواهیم رسید.» البته که این‌طور نیست، چون هدف‌گذاری اجباری به شادی منجر نمی‌شود بلکه منجر به یک بازی بی‌فکر و استرس‌زا خواهد شد.
حقیقت این است که وسواس ما به جست‌وجوی خوشبختی ما را از معنای حقیقی شادی دور کرده است و ما یادمان رفته که شادی تنها یک «احساس» است. بله شادی هم فقط یک احساس دیگر، مانند خشم، غم، ترس یا هیجان است. شما همان‌طور که همیشه غمگین نیستید نمی‌توانید همیشه نیز خوشحال باشید.
آموزهٔ نهایی فلسفهٔ وابیسابی همین است. ریشهٔ همهٔ ناراحتی‌های شما از نارضایتی است، نارضایتی از جایی که هستید و آنچه دارید. ریشهٔ همهٔ ناراحتی‌هایتان از این نشأت می‌گیرد که تمام ساعات بیداری خود را صرف نگاه کردن به آیندهٔ دور و بیرونِ زندگی خود میکنید، به جای این‌که به زمان حال و دورنِ خودتان بنگرید.
معرفی کتاب وابیسابی
کتاب وابیسابی اثر بث کمپتن است که سال‌ها در کشور ژاپن زندگی کرده و در رشته‌های کاغذسازی، گل‌آرایی، سفال‌سازی و بافندگی تحصیل کرده است. این کتاب یک راهنمای قطعی برای مفهوم ژاپنی وابیسابی است که به شما می‌آموزد چطور هر بخش از زندگی خود را تغییر دهید و شادی را در همان‌جایی که هستید بیابید.
نویسنده در این کتاب شما را کاملاً با مفهوم وابیسابی آشنا می‌کند، مفهومی جذاب از زیبایی‌شناسی ژاپنی که روشی کاملاً جدید برای نگاه‌کردن به جهان ارائه میدهد. وابیسابی که ریشه در ذن دارد به شما می‌آموزد که زیبایی را در نقص ببینید، قدر سادگی را بدانید و ماهیت گذرای همهچیز را بپذیرید. به شما انگیزه میدهد که روی آنچه واقعاً مهم است تمرکز کنید.
این کتاب از شما دعوت می‌کند تا هر لحظه با غرق‌شدن در زیباییِ زندگی، به آرامش برسید و از هر چیزِ غیرضروری فاصله بگیرید و آنچه را که در عمق زندگی نهفته است، کشف کنید.
2,190,000
میلیون‌ها نفر در سراسر جهان از چالش‌های طاقت‌فرسا و سرعت زندگی مصرف‌محور خسته شده‌اند و برای یافتن معنای واقعی به سنت‌های قدیمی روی می‌آورند. ما با زندگی در شهر به چیزهای خوب زیادی دسترسی داریم ولی درعین‌حال از طبیعت جدا می‌شویم و محیط مصنوعی می‌تواند انرژی ما را بخشکاند. وابیسابی و رابطهٔ نزدیک با طبیعت، عمیقاً با یکدیگر مرتبط هستند.
وابیسابی یک فلسفهٔ زیبا است که می‌توانید آن را به‌راحتی در زندگی روزمرهٔ خوب به کار ببرید اما وابیسابی در اصل به شما یادآوری می‌کند که زندگی شکننده و موقتی است و مانند هرچیز دیگری در زندگی ناپایدار، پس چرا به خودتان اجازه نمی‌دهید که خودتان باشید؟
شما چقدر از وابیسابی در زندگی بهره می‌برید؟ به‌نظرتان وابیسابی چطور زندگی بسیاری از مردم در سراسر دنیا را تغییر داده است؟ نظرتان را با ما در میان بگذارید.
