تاریخچه ادبیات آلمان

 

شعر و فلسفه دو مبحث بسیار مهم در ادبیات آلمان هستند که باعث توسعهٔ آن شدند. این دو اغلب در ادبیات آلمان نقطهٔ مقابل یکدیگر بوده‌اند و به سرعت در ادبیات آلمان پیش رفته‌اند اما درست مانند تاریخ ادبیات تمامی کشورها، شعر نیز اولین بیان ادبی آلمانی‌ها بود. در سراسر آلمان در قرون وسطی، شعر و بعدها داستان‌های عامیانه بر چشم‌انداز ادبی تسلط داشتند. عصر بزرگ ادبیات آلمانی در اواخر قرن هجدهم با ظهور جنبش رمانتیک در ادبیات آلمان معروف به ژانر «توفان و تنش» آغاز شد. نهضت ادبی رمانتیک آلمان پس از انقلاب فرانسه رخ داد.

 

ادبیات آلمان در دورهٔ پیش از مسیحیت و پس از آن

 

مرحلهٔ اول ادبیات مکتوب آلمانی از حدود ۸۰۰ قبل از میلاد تا ۱۰۵۰ به طور انجامید. یکی از نخستین متونی که به زبان آلمانی باستانی (ساکسون قدیم) نوشته شده، شعر حماسی «هلیاند» است که دربارهٔ زندگی عیسی مسیح بود و دو شعر برجستهٔ دیگر قرن نهم آلمانی حماسه‌های مسیحی بودند. اوتفرید وایزنبورگ راهبی در صومعهٔ وایزنبورگ، اولین شاعر معروف ادبیات آلمان بود که اشعار آلمانی قافیه‌دار می‌سُرود.

به دلیل نفوذ فزایندهٔ روحانیون مسیحی، بیشتر نوشته‌های باقیمانده از این دوران به زبان لاتین هستند. «والتاریوس» حماسهٔ لاتینی که قدمت آن به قرن ۹ یا ۱۰ برمی‌گردد، براساس حوادثی نوشته شد که در زمان مهاجرت‌های جمعی رخ داده است. زمانی تصور می‌شد که نویسندهٔ آن راهب سوئیسی «اکهارد اوئل» باشد، اما تحقیقات اخیر نشان داد که نویسندهٔ آن احتمالاً یک باواریایی به نام «جرالدوس» بوده است. 

اولین زن شناخته‌شده در ادبیات آلمان راهبه‌ای به نام «هروتسویتا» از صومعهٔ گاندرهایم بود که چندین نمایشنامهٔ لاتین ساده اما پُرجنب‌وجوش را در قرن دهم نوشت. 

 

ادبیات آلمان در دورهٔ فرازین میانه

بعدها در قرون وسطی، زبان ادبی استانداری شکل گرفت که به دورهٔ فرازین میانه ادبیات آلمانی معروف است و در آن بهترین آثار این کشور نوشته شد. جامعهٔ آلمان در حال دگرگونی و ارزش‌ها در حال تغییر بودند و ارزش‌های متمدن‌تری مانند شوالیه‌گری و جوانمردی جای خود را به خشونت و جنگجوهای مرگبار داد. در این دوره عاشقانه‌ها و حماسه‌های درباری و همچنین آرمان‌های خویشتن‌داری، انسانیت، ظرافت و عشق خالص جای خود را در ادبیات آلمان باز کردند. از جمله آثار ماندگار آن دوره می‌توانیم به «تریستان و ایزولد» اثر گوتفرید فون اشترابورگ اشاره کنیم.

با این‌حال در این دوره یک شعر حماسی قهرمانانه با نام «سرود نیبلونگ‌ها» سُروده شد که بر ارزش‌های کاملاً متفاوتی تأکید می‌کرد. این شعر که در حدود ۱۲۰۰ به پایان رسید، به دوران اولیه و ابتدایی‌تری برگشت و انتقام و خشونت را توصیف می‌کرد.

ادبیات آلمان در دورهٔ مدرن اولیه

با از بین‌رفتن شوالیه‌ها، طبقه متوسط کم‌کم به ادبیات علاقه‌مندتر شدند. نثر اهمیت یافت و از تعالی شعر کاسته شد. با این وجود در آن زمان آهنگ‌ محلی رونق گرفت ولی اخلاق طبقهٔ متوسط در طنزهای نثر و منظوم بیان می‌شد. ارزش‌های معنوی جدیدی در ادبیات آلمان شکل گرفت و با تأسیس دانشگاهی در پراگ در سال ۱۳۴۸ و با ورود دانشجوهای جدید رنسانس ایتالیایی به آلمان، موج جدید روشنفکری آغاز شد.

اصلاحات در آغاز قرن شانزدهم تأثیر زیادی بر ادبیات آلمان گذاشت. مهم‌ترین محصول ادبی آن دوره ترجمهٔ مارتین لوتر از کتاب مقدس از زبان عبری و یونانی به آلمانی بود. این اثر زبان استاندارد و یکپارچه‌ای را فراهم کرد که بیشتر آثار ادبی آلمان پس از آن، بر همین اساس نوشته شد.

 

سبک باروک در دورهٔ مدرن اولیه

تحقق وعدهٔ ادبی مدرن اولیه تا حدودی به دلیل جنگ سی‌ساله (۱۶۴۸ ـ ۱۶۱۸) به تعویق افتاد. در اکثر اشکال ادبی از سال ۱۵۵۰ تا ۱۷۰۰ شیوه‌های باروک یعنی تفصیل پیچیده، اغراق فاحش و متن‌های متظاهرانه بر ادبیات آلمان غالب بود. آثار این دوره همچنین نشان‌دهندهٔ استرس و آشفتگی‌های ناشی از جنگ طولانی است. از نویسندگان این دوره می‌توانیم به «هانس یاکوب گریملس‌هاوزن» اشاره کنیم که به‌خاطر نوشتن رمان‌ پیکارسک (رندنامه)‌ای با نام «زیمپلیتسیوس زیمپلیتسیسیموس» به شهرت رسید. بهترین آثار ادبی این دوره با تجدید حیات عرفان در فلسفه و شعر و شکوفایی اشعار مذهبی مشخص می‌شوند.

 

تغییرات و تحولات ادبیات آلمان

در قرن هجدهم و در دوران روشنگری، واکنشی علیه افراط در سبک باروک صورت گرفت و خردگرایی مورد تمجید قرار گرفت. اولین اصلاح‌گر مهم سبک ادبی آلمانی منتقد «یوهان کریستف گشتد» بود. او تغییر زیادی به خصوص در سبک ادبیات نمایشی به وجود آورد. بااین‌حال رهایی بخش واقعی ادبیات آلمان «گوتولد لسینگ» بود. در این میان قصیده‌ها و نمایشنامه‌های نویسندگان مختلف به جای عقل بر احساس تأکید داشتند. اشعار کلوپستاک که آزادی را با احساسات عمیق ترکیب می‌کرد، راه را بر توسعهٔ شعر آلمانی گشود. 

ادبیات آلمان در اواخر قرن هجدهم و نیمهٔ اول قرن نوزدهم با ۳ مرحله متفاوت تغییر کرد. ظهور جنبش عاشقانه و کلاسیک‌گرایی در ادبیات آلمان معروف به ژانر «توفان و تنش» یکی از این تغییرات بود که هرکدام به جای واقع‌گرایی بر ایده‌‌آلیسم تأکید داشتند. نویسندگان این دوره به آرمان‌های دوستی، آزادی و وطن علاقه‌مند بودند. رهبر فکری این مرحله «یوهان فون هردر» بود. بینش او در ادبیات، معماری و تکامل فرهنگی نه‌تنها بر نسل خودش بلکه بر پیروان کلاسیک و ژانر عاشقانه که پس از او آمدند نیز تأثیر گذاشت. 

به دنبال آن کلاسیسیسم وایمار و بعداً رمانتیک‌گرایی آلمانی در اوایل قرن نوزدهم با نویسندگانی مانند یوهان ولفگانگ فون گوته پدید آمد. گوته در این دوران تبدیل به بزرگ‌ترین نویسندهٔ ادبیات آلمان شد و آثارش تأثیری بر رمان‌های بعدی آلمانی گذاشت. آثارش به الگوهایی در ژانر بیلدونگسرمان یا «رمان تربیتی» تبدیل شدند و در اثر مشهورش «فاوست گوته» به بررسی مسئلهٔ خیر و شر پرداخت و پرسش‌های فلسفی عیمق دربارهٔ هستی، جاه‌طلبی و جست‌وجوی دانش را مطرح کرد.

برای آشنایی بیشتر با با ژانر بیلدونگسرمان و ژانرهای کتاب‌ها و ادبیات داستانی این مقاله را بخوانید.

در اواخر قرن نوزدهم، ادبیات کلاسیک آلمانی با رئالیسم مشخص شد؛ کتاب‌های این دوره تفسیرهای اجتماعی مهمی داشتند. در قرن بیستم رئالیسم و ناتورالیسم جای خود را به تفسیر اجتماعی ادبیات کلاسیک وایمار دادند. در دورهٔ‌ مدرن پس از جنگ، ویژگی‌های ادبیات آلمان تحت سلطهٔ کاوش‌های ذهنی و سیاسی نازیسم، هولوکاست، جنگ و تقسیم‌بندی سیاسی بود ـ این مضامین در تلاش برای کمک به التیام زخم‌های عمیق قرن بیست و یکم شکل گرفتند.

ادبیات آلمان پس از جنگ جهانی دوم 

در آخرین ماه‌های جنگ جهانی دوم، آلمان در یک فاجعه غرق شد. بسیاری از شهرهای آن بمباران شد و اقتصاد این کشور نیز ویران شد. با حملهٔ ارتش شوروری از طریق لهستان، پناهندگان از شرق گریختند. شاید برای مردم آلمان تحمل آسیب فیزیکی بسیار راحت‌تر از بار گناهِ شروع جنگ و جنایات وحشتناکی بود که در اردوگاه‌های کشتار مرتکب شدند. در عرض چند سال آلمان به شرق و غرب تقسیم شد و خانواده‌ها و دوستان از هم جدا شدند. به زودی برای تمام آلمانی‌ها آشکار شد که پایان جنگ به مشکلات آلمان پایان نداده است. 

همهٔ این مسائل تأثیر تعیین‌کننده‌ای بر توسعهٔ ادبیات در سال‌های پس از ۱۹۴۵ داشت. بیشتر آثار در آن زمان تلاشی برای کنارآمدن با سال‌های حکومت هیتلر بود. برخی از نویسندگان به دنبال این بودند که این دوره را در چارچوب بزرگ‌تر تاریخ جهان قرار دهند و بدین ترتیب آن را متفاوت از آنچه واقعاً بود نشان دهند. نویسندگان دیگر به موضوعاتی روی آوردند که بر تجربهٔ فردی متمرکز بود. عده‌ای دیگر مسئلهٔ احساس گناه را اغلب به صورت نمادین در آثارشان بررسی می‌کردند. احتمالاً مشهورترین کتابی که بلافاصله پس از جنگ از آلمان منتشر شد اثر یک روحانی به نام دیتریش بونهفر بود که در آوریل ۱۹۴۵، چند هفته قبل از پایان جنگ در اردوگاه کار اجباری اعدام شد. 

کتاب نامه‌ها و مقالاتی از زندان او که در سال ۱۹۵۱ منتشر شد، نفوذ گسترده‌ای فراتر از آلمان داشت. یکی دیگر از الهی‌دانان که نوشته‌هایش در خارج از آلمان منتشر می‌شد «هلموت تیلیکه» بود که در آثارش نیهیلیسم، منشأ و ماهیت آن را نشان داد و تلاش کرد خشونت و ویرانی بی‌معنایی را توضیح دهد که هم زیربنای دوران نازی‌ها بود و هم زیربنای بسیاری از تجربیات جنگ سرد پس از آن است. 

 

تأثیر ادبیات آلمان بر چهره‌های برجسته جهان

ادبیات آلمان با سنت غنی خود که چندین قرن را در برمی‌گیرد، عمیقاً در شکل‌دادن به جنبش‌های ادبی، گفتمان‌های فلسفی و هویت‌های فرهنگی مختلف نقش داشته است و بر آن‌ها تأثیر گذاشته است. شخصیت‌های برجستهٔ متعددی از جمله نویسندگان، فیلسوفان و منتقدان ادبی تحت تأثیر ادبیات آلمان قرار گرفته‌‌اند. 

شاعر بریتانیایی ویستن هیو اودن تحت‌تأثیر اکسپرسیونیم آلمانی قرار گرفت و مضامین آن را در اشعار خود ادغام کرد. جیمز جویس نویسندهٔ ایرلندی که بسیاری رمان «اولیس» او را بزرگ‌ترین رمان سدهٔ بیستم می‌دانند، تکنیک‌های روایی و کاوش‌های موضوعی خود را با الهام از نویسندگان آلمانی چون گوته و فیلسوف آلمانی چون نیچه خلق کرده است و ویرجینیا وولف تحت‌تأثیر ایده‌آلیسم آلمانی و ادبیات مدرنیستی این کشور قرار گرفت و برخی از ایده‌هایش را در سبک جریان آگاهی خود گنجاند.

آثار مهم ادبیات آلمان

 

کتاب طبل حلبی

طبل حلبی اثر گونتر گراس نویسنده، مجسمه‌ساز و نقاش آلمانی است که در سال ۱۹۵۹ منتشر شد. این رمان در ژانر رئالیسم جادویی نوشته شده است و فیلمی براساس ساخته شد که برندهٔ جوایز متعددی شد. شخصیت اصلی این رمان اسکار ماتزرات است، یک لهستانی در دهه ۱۹۵۰ که در یک بیمارستان روانی زندگی می‌کرد. او زمانی که پسری کم‌ سن‌وسال بوده، متوجه شده ذهنش توانمند و پُرکار اما جسمش کم‌توان است. رشد جسمی اسکار از جایی به بعد متوقف می‌شود و او کوچک و رشدنیافته باقی می‌ماند.

اسکار به‌رغم عقب‌ماندگی و کوچکی جثه‌اش از نظر هوشی بسیار از هم‌سن‌هایش بالاتر است و مدام از سوی دیگران نادیده گرفته می‌شود و به چشم نمی‌آید. با شروع جنگ جهانی دوم توانایی ذهنی قهرمان داستان افزایش می‌یابد اما با شکست آلمان در جنگ جهانی، رشد ذهنی‌اش متوقف شده و رشد جسمی‌اش آغاز می‌شود. گونتر گراس در سال ۱۹۹۹ جایزهٔ ادبی نوبل را برای نوشتن این کتاب و خلق چهره‌های فراموش‌شده‌ی جنگ از آن خود کرد و این رمان را یکی از آثار جاویدان ادبیات قرن بیستم آلمان می‌دانند. 

کتاب مرگ در ونیز

مرگ در ونیز رمانی از نویسندهٔ آلمانی توماس مان نویسندهٔ برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات است که در سال ۱۹۱۲ منتشر شد. این کتاب در آستانهٔ جنگ جهانی اول منتشر شد. مان همچنین به خاطر نوشتن کتاب دکتر فاستوس در سال ۱۹۴۷ به شهرت رسید. 

شخصیت اصلی این کتاب نویسنده‌ای است که دیگر توانایی نوشتن ندارد و به ونیز می‌رود. او در آنجا عاشق پسر جوانی از گردشگران لهستانی می‌شود و با این‌که هرگز با او حرف خاصی نمی‌زد اما این عشق نویسنده را به حال دیگری از رهایی و اعتلای روحی می‌رساند. با همه‌گیری وبا در ونیز این نویسنده نیز بیمار می‌شود. 

رمان کتاب‌خوان

کتاب‌خوان رمانی از برنهارد شلینک نویسنده و قاضی آلمانی است. این رمان در سال ۱۹۵۵ اولین‌بار در آلمان به چاپ رسید. نویسنده در این کتاب جنایی به موضوع عشق و هولوکاست می‌پردازد. این رمان در آلمان بسیار پرفروش شد و در فهرست ۱۰۰ کتابی که باید پیش از مرگ خواند قرار گرفت و همچنین به فهرست رمان‌های برتر گاردین راه یافت. این رمان در برنامهٔ درسی دانشگاه‌ها و مدارس و کلاس‌های ادبیات آلمانی و ادبیات هولوکاست قرار دارد.

کتاب‌خوان اولین و تنها کتاب آلمانی است که توانست به فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز راه یابد. در سال ۲۰۰۸ استیون دالداری فیلمی با همین نام با اقتباس از همین کتاب ساخت که بازیگرانی همچون کیت وینسلت در آن به ایفای نقش پرداختند. رمان کتاب‌خوان در سه بخش مختلف روایت می‌شود که هر کدام مربوط به یک دوره زمانی است. بخش اول آن در سال ۱۹۵۸ رخ می‌دهد و داستان رابطهٔ عاشقانه پسری ۱۵ ساله با زنی به نام هانا است که بیست سال از او بزرگ‌تر است و در تراموا کار می‌کند.

کتاب افی‌ بریست 

اِفی بریست رمان رئالیستی اثر اثر تئودور فونتانه نویسندهٔ آلمانی است. افی بریست در سال ۱۸۹۵ به صورت کتاب منتشر شد و نقطه عطف و اوج رئالیسم شاعرانه ادبیات شد. از نظر موضوعی می‌توان آن را با رمان‌های دیگری با همین موضوع که در قرن نوزدهم از منظر زنانه نوشته شدند مانند آنا کارنینا و مادام بووآری مقایسه کرد. 

این رمان داستان دختری هفده‌ساله به نام اِفی بریست است، دختر یک اشراف‌زاده آلمانی که با بارون گیرت فون اینستنتن ۳۸ ساله ازدواج کرده است. اِفی بریست که موقعیت اجتماعی خیلی بالایی دارد، به بندر پامرانیاکسین نقل‌مکان می‌کرد و بدین ترتیب مجبور است هفته‌ها دور از همسرش زندگی کند و افی که از ارتباط با اشراف محلی دوری می‌کند در این دوران تنها یک دوست پیدا می‌کند. از طرف دیگر افی احساس می‌کند که خانه‌اش جن‌زده است. زمانی که قضیه را به همسرش می‌گوید او ترس‌هایش را به سخره می‌گیرد و وضعیت زندگی زناشویی‌شان متزلزل می‌شود. 

کتاب برلین، الکساندرپِلاتْس

برلین، الکساندرپِلاتْس اثر آلفرد دوبلین نویسندهٔ اکسپرسیونیست و یکی از برجسته‌ترین نویسندگان رئالیست مدرن آلمانی است که در سال ۱۹۲۹ منتشر شد. این کتاب یکی از مهم‌ترین و نوآورانه‌ترین آثار جمهوری وایمار است. این رمان سرگذشت تکان‌دهنده‌ی فرانتس بیبرکُف است که پس از رهایی از زندان می‌کوشد زندگی پاک و شرافتمندانه‌ای در پیش گیرد، ولی به گرداب خیانت و تبه‌کاری در می‌غلتد. آلفرد دوبلین در این اثر از بازماندگانِ عصر مدرن می‌گوید؛ کسانی که چیزی ندارند یا مجبورند از اندک چیزی که دارند شجاعانه دفاع کنند.

این رمان نفس‌گیر در همان چهار سال نخستِ پس از انتشار پنجاه‌ بار تجدید چاپ شد و در نظرسنجیِ سال ۲۰۰۲ گاردین در فهرست صد رمانِ برتر تاریخ ادبیات جای گرفت.

کتاب در جبهه‌ی غرب خبری نیست 

در جبهه‌ی غرب خبری نیست نخستین رمان اریش ماریا مارک نویسندهٔ آلمانی بود که در سال ۱۹۲۹ منتشر شد. این کتاب با استقبال فراوانی در آلمان روبه‌رو شد و نویسنده در این کتاب به تباهی، ویرانی،‌ مرگ، خون، جبهه‌های گل‌آلود، گرسنگی، توحش و در عین‌حال برانگیخته‌شدن ته‌ماندۀ ارزش‌های انسانی، دوستی و حس برادری‌ای که سربازان خسته و بیزار از جنگ را سرپا نگه می‌دارد، پرداخته است.

صحنه‌‌های تکان‌دهنده و پر احساس کتاب در جبهه‌ی غرب خبری نیست، برگرفته از تجارب شخصی نویسنده است در راه‌یابی به روی دیگر واقعیت یا چیزی که امروزه به‌عنوان ضد واقعیت از آن نام می‌برند. هنگامی که راوی، احتضار دوستی را که سال‌ها با او همکلاس بوده می‌بیند، زمانی که با دست خود دشمنی را از پا در می‌آورد که سال‌ها تصور دیگری از او داشته و بعد می‌بیند که او نیز انسانی معمولی مانند خود اوست، هنگامی که به مرخصی می‌رود و پشت جبهه را می‌بیند و با تصورات ابتدایی مردمِ بی‌خبر از واقعیت‌های جنگ روبه‌رو می‌شود، وقتی با مادر خود ملاقات می‌کند که او نیز به نوعی در چنگال مرگی دیگر گرفتار است و سرانجام هنگامی که مرگ صمیمی‌ترین دوست خود را در برابر چشمانش می‌بیند همه و همه از تکان‌دهنده‌ترین و مؤثرترین بخش‌های این رمان است.

کتاب کوه جادو 

کوه جادو رمانی اثر توماس مان نویسندهٔ آلمانی است که در سال ۱۹۲۴ منتشر شد و در سال ۱۹۲۹ یعنی پنج سال پس از انتشار جایزهٔ ادبی نوبل را برای نویسندهٔ خود به ارمغان آورد. این رمان را به طور گسترده یکی از تأثیرگذارترین آثار ادبیات آلمانی قرن بیستم می‌دانند. 

داستان کتاب از دهه قبل از جنگ جهانی اول آغاز می‌شود. قهرمان داستان هانس کاستورپ تنها فرزند یک خانوادهٔ بازرگان هامبورگی است. پس از مرگ زودهنگام والدینش، او نزد پدربزرگ و بعداً عموی مادرش به نام جیمز بزرگ می‌شود. کاستورپ در اوایل دهه ۲۰ زندگی‌اش است و می‌خواهد به کشتی‌سازی مشغول شود. اما قبل از کار، به سفری برای دیدن پسرخالهٔ خود می‌رود که در آسایشگاهی در ارتفاعات آلپ در سوئیس بستری است. او زندگی آشنایش را ترک می‌کند ولی به محض این‌که در فضای مرگ‌آلود آسایشگاه قرار می‌گیرد احساس می‌کند یا می‌پندارد که خودش نیز بیمار است و هفت سال در آنجا می‌ماند تا این‌که با شروع جنگ جهانی از وهم و خیال درمی‌آید.

کتاب رنج‌های ورتر جوان

رنج‌های ورتر جوان اثر یوهان ولفگانگ فون گوته نویسندهٔ آلمانی است که در سال ۱۷۷۴ منتشر شد. این کتاب یکی از رمان‌های اصلی دورهٔ جنبش رمانتیک‌گرایی در ادبیات آلمان است و بر جنبش‌های بعدی نیز بسیار تأثیر گذاشت. گوته در ۲۴ سالگی این رمان را طی پنج هفته نوشت. این رمان گوته را در میان برجسته‌ترین مشاهیر ادبی بین‌المللی قرار داد و تبدیل به یکی از شناخته‌شده‌ترین آثار او شد. 

این کتاب داستان واکنش افراطی یکی مرد جوان به عشق نافرجام است و به صورت مجموعه‌ای از نامه‌ها منتشر شده است که این هنرمند جوان با خلق‌وخوی حساس و پرشور خود به دوستش ویلهلم نوشته است. ورتر ناامیدانه عاشق شارلوت، همسر دوستش شده است، دوستی که او هم‌زمان هم تحسینش می‌کند و هم از او متنفر است. این اثر نیمه بیوگرافیک است و درواقع نویسنده داستان عشق خودش به همسر دوستش را روایت کرده است.

نویسندگان برجستهٔ آلمانی

یکی از اولین نویسندگان مهم آلمانی گوته است که به لطف نقش او هر دو ژانر «توفان و تنش» و کلاسیک وایمار شکل گرفت. برادران گریم و مجموعه افسانه‌های آن‌ها در قرن نوزدهم نیز بسیار در دنیا به شهرت رسیدند. توماس مان نویسندهٔ کتاب‌های مرگ در ونیز و کوه جادو، تحسین‌شده‌ترین نویسندهٔ آلمانی تمام دوران و یکی از ۱۳ نویسندهٔ آلمانی است که تاکنون جایزهٔ نوبل ادبیات را دریافت کرده است. فرانتس کافکا که با سبک منحصربه‌فرد خود بر اگزیستانسیالیسم و ادبیات پوچ‌گرا تأثیر گذاشت. فردریش نیچه که نوشته‌های فلسفی‌اش منعکس‌کنندهٔ مفاهیم وجودی در سنت ادبی آلمان است و هرمان هسه که با آثارش جنبش‌های ادبی سراسر جهان را تکان داد. این‌ها تنها کسری از نویسندگان برجستهٔ ادبیات آلمان هستند که بر حوزه‌های مختلف فکری تأثیر عمیقی گذاشتند.